سیاست فرهنگی استرالیا ::.

از کشور استرالیا اغلب به عنوان بزرگترین جزیرة جهان (یا کوچکترین قارة جهان) یاد می شود.

جمعیت این کشور تقریباً بر 18 میلیون نفر بالغ میگردد.

حداقل 75 درصد جمعیت کشور را انگلیسیها تشکیل میدهند، سایر ملیتهای اروپایی و غیراروپایی درصد بالایی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند از اینرو وجود ملیتهای مختلف سبب ایجاد نژادهای زنده، پویا و آمیختگی و تنوع فرهنگی در کشور استرالیا گردیده است.

کشور استرالیا دارای حکومت فدرالی بوده،کشور استرالیا از قوانین ویژه ای در خصوص فرهنگ و سیاستهای فرهنگی چه در سطوح فدرال و چه در سطوح دولتی برخوردار نمی باشد و این در حالی است که احزاب سیاسی کشور در اتــــــخاذ سیاستهای خود از مهمترین جنبه های سیاست توسعه فرهنگی بهره میبرند.

از دهة 1930 می توان به عنوان نقطة عطف ارزشهای فرهنگی کشور یاد نمود. ورود مهاجرین اروپایی به کشور سبب گردید تا اکثریت قریب به اتفاق شهروندان استرالیایی علاقة وافری به فعالیتهای فرهنگی و آداب و رسوم فرهنگی اروپای مرکزی پیدا کنند.

در طول 20 سال اخیر دولت استرالیا، وزارت فرهنگ و سازمان جهانگردی کشور تلاش نموده اند که به جمعیت بومیهای کشور کمک کنند امّا این حقیقت را نمی شود نادیده انگاشت که وحشت و بیزاری 200 سالة ساکنین بومی کشور به راحتی قابل جبران نمیباشد. جمعیت افراد بومی کشور در ابتدا بر 1000000 نفر بالغ میگردیده اما امروزه پس از گذشت 200 سال جمعیت این افراد به 000/100 نفر کاهش پیدا کرده است و این خود سبب گردیده تا مردم بومی از زمینه های تاریخی و فرهنگی ملی جدا شده و حس انزواطلبی و بدبینی نسبت به دولت داشته باشند.

دولت استرالیا آن را در دستور کار خود قرار داده است می توان به ارتقاء صنعت جهانگردی و به ویژه توریسم فرهنگی در این کشور اشاره نمود. دولت استرالیا با مشارکت سازمان جهانگردی و وزارت محیط زیست کشور در جهت ارتقاء هر چه بیشتر صنعت توریسم کشور اقداماتی را به عمل آورده که از آن جمله می توان به تأسیس ادارات جهانگردی در کلیة مراکز ایالتی و ادارات اطلاع رسانی جهانگردی در شهرهای مختلف و مناطق روستایی اشاره نمود.

  ? نهادهای دولتی و نیمه دولتی

اصلیترین وظایف امور فرهنگی کشور در سطوح ملی به وزارت هنر، تربیت بدنی، محیط زیست و جهانگردی  (DASETT) تفویض گردیده است.

وزارت امور خارجه استرالیا نیز نقش مهمی در اجرای برنامه های مبادلات فرهنگی کشور با سایر کشورها ایفا می نماید.
لازم به ذکر است که علاوه بر وزارت خانه های فوق تعدادی از دوایر رسمی دولتی مسؤولیت رسیدگی و نظارت بر امور میراث فرهنگی، امور هنری، گالریهای ملّی و مؤسسات رادیو و تلویزیون کشور را بر عهده داشته و تحت نظارت دولت ملّی به فعالیت میپردازند.

سیاست فرهنگی دولتهای منطقه ای نیز مکّمل سیاست دولت ملّی بوده و در جهت اجرای صحیح سیاستهای دولت ملّی گام بر می دارد.

در اجرای وظایف فرهنگی کشور، دولت محّلی (متشکل از شهرداریها) سومین جایگاه را به خود اختصاص داده است.
? مؤسسات فرهنگی

اغلب مؤسسات فرهنگی غیردولتی کشور استرالیا تحت نظارت مستقیم انجمنهای هنری و عام المنفعه (خیریه) اداره میگردند که از آن جمله می توان به بنیاد باله و بنیاد اُپرای استرالیا اشاره نمود.

علیرغم غیردولتی بودن چنین مؤسساتی، تبعیت از احکام قانونی و قوانین تجاری قانون اساسی کشور الزامی است.
بانک هنر استرالیا در سال 1980، با هدف تشویق و ترغیب هر چه بیشتر مردم به دستیابی به هنرهای معاصر کشور از طریق ارائه کتابها و فیلمهای اجاره ای فرهنگی به اقشار مختلف جامعه و ابتیاع آثار هنری هنرمندان کشور در جهت حمایت از هنرمندان تأسیس یافت.

مؤسسة ملی هنرهای دراماتیک (NIDA) در سال 1958 تأسیس یافت. مؤسسة مذکور تحت نظارت دانشگاه نیوساوث ولز، هیئت اُمنای تئاتر Elizabeth استرالیا و سازمان رادیو و تلویزیون استرالیا اداره میگردد. این مؤسسه به تشویق، ترغیب و ارتقاء دانش عمومی در حوزه های موسیقی اُپرا، موسیقی کلاسیک، نمایش (تئاتر درام) و انواع دیگر تئاتر مبادرت می نماید.

این مؤسسه جهت نیل به هدف فوق به برگزاری دوره های آموزشی ضمن خدمت در رشته های تئاتر، فیلم، رادیو و تلویزیون اقدام می نماید.

کمیسیون مذکور در جهت توسعه و ارتقاء صنعت فیلم کشور تلاش کرده و افزایش توان مالی و برخورداری از برنامه های فرهنگی استرالیایی در داخل و خارج از کشور را پیگیری می نماید.

شرکت فیلم استرالیا (با مسؤولیت محدود) که سابقاً بخشی از کمیسیون فیلم کشور محسوب میگردید در تاریخ 1 ژولای 1988 به عنوان شرکت مستقل عام المنفعه به رسمیت شناخته شد. شرکت مذکور به تولید و توزیع برنامه های تلویزیونی و فیلمهای استرالیایی (داخلی) مبادرت می نماید که این عمل خود سود مالی ملّی فراوانی را به همراه دارد.

گالری ملی استرالیا که در سال 1911 به صورت غیررسمی آغاز به فعالیت نمود به طور رسمی و طبق اعلان حکم قانونی گالریهای ملی مصوب 1975 به فعالیت در حوزة هنرهای تصویری میپردازد.

کتابخانة ملی استرالیا

موزة ملی استرالیا متعلق به ساکنین اولیة استرالیا (بومیان کشور) و تاریخچه کشور استرالیا از سال 1788 تاکنون مبادرت می نماید. سازمان رادیو و تلویزیون استرالیا (رادیو و تلویزیون ملّی) و سازمان رادیو و تلویزیون انحصاری (رادیو و تلویزیون اقلیتهای قومی) نیز مشترکاً مسؤولیت ارتقاء و نشر برنامه های تلویزیونی و رادیویی داخلی را بر عهده دارند.

? هنرهای بومی

انجمن حمایت از هنرهای بومی در تلاش است تا هنرهای بومی کشور را به جزئی از تجربیات هنری و فرهنگی شهروندان استرالیایی تبدیل نموده و در واقع از هنرهای مذکور به عنوان افتخارات ملّی کشور یاد کند.

آموزش فرهنگی (آموزش غیررسمی(

? ادبیات و نگارش خلاقه

انجمن ادبیات استرالیا از اشکال مختلف نگارشهای خلاقه که به زبان انگلیسی و سایر زبانها خلق میگردند حمایت می نماید.

از جملة این گونه حمایتها می توان به اعطای کمکهای مالی و بودجه اختصاصی به نویسندگان استرالیایی، تأسیس انجمن خط، اعطای یارانه به انتشار کتب مختلف، حمایت از چاپ کتب و مجلات ادبی، حمایت از سازمانها و مؤسسات ادبی ملی و برگزاری رویدادهای مختلف ادبی در کشور اشاره نمود.

? هنرهای نمایشی

? صنایع دستی

? صنایع فرهنگی

? ابزارهای سیاست فرهنگی

? تامین بودجه فعالیتهای فرهنگی

عمدة حمایتهای مالی از مراکز فرهنگی و هنری سطوح فدرال و منطقه ای کشور از محل مالیاتهای اخذ شدة دولتی صورت میگیرد.

اعانات و کمکهای مالی جمع آوری شده از بخش خصوصی کشور در سطح فدرال به مؤسسات و مراکز فرهنگی تعلق میگیرد.

لازم به ذکر است که چنین اعاناتی قبل از دریافت عوارض از سوی ارگانهای بخش خصوصی پرداخت میگردد.
هیچ بانک یا مـــــؤسسة مالی - اعتباری در کشور استرالیا به حمایت مالی از حوزة فرهنگ و هنر کشور مبادرت نمی نماید.

·        روابط بین المللی فرهنگی

مسؤولیت برقراری روابط بین المللی فرهنگی با سایر کشورها بر عهده وزارت امور خارجة کشور استرالیا میباشد.
وزارت مذکور به تبیین و ارتقاء فرهنگ و میراث فرهنگی کشور در خارج از مرزها پرداخته و دولت نیز از طریق برخی مؤسسات و مراکز نظیر شورای فرهنگی استرالیا به حمایت از آن مبادرت می نماید.

گفتنی است که برقراری چنین روابط بین المللی فرهنگی با کشورهای آسیایی سهم عمده ای در توسعة هر چه بیشتر فرهنگ کشور و ارتقاء سطح آگاهی و دانش شهروندان استرالیایی و غیراسترالیایی از میراث فرهنگی کشور دارد.

از جملة مهمترین اقدامات صورت گرفته در حوزه فعالیتهای برون مرزی فرهنگی کشور طی 2 دهة اخیر می توان به برپایی نمایشگاههای مختلف فرهنگی و هنری در کشور استرالیا اشاره نمود که کشورهایی نظیر چین، ایتالیا و کلمبیا در آنها حضور داشته اند.

در این کشور همچنین آثار هنری هنرمندان کشورهای مختلف جهان به خصوص آمریکا و روسیه در زمینه های آثار و اشیاء تاریخی و نقاشی به نمایش گذارده می شود.

فرهنگ و سیاست چندفرهنگی در استرالیا

بومیان یا همان ساکنان اصلی استرالیا اولین قربانیان حضور مهاجران غربی بودند. آنان حاضر به پذیرش حاکمیت فرهنگی اجتماعی غربی ها نشدند و در این راه بسیاری از آنان قتل عام یا از سرزمین های خود به نقاط دورتر رانده شدند. حاکمیت آنگلوساکسون ها با اعمال سیاست استرالیای سفید (White Policy) که مبنای آن سیاست جذب و شبیه سازی (Assimilation) بود از سال 1901 آغاز و تا سال 1960 ادامه داشت. بر اساس این سیاست ورود مهاجرین غیراروپائی ممنوع شد و همزمان درصدد جذب و هضم مهاجرین غیرروپائی ساکن به فرهنگ و زبان غالب بود. در این راستا سفیدپوستان استرالیا تعداد زیادی از کودکان بومی این کـشور را به دلایل مختلف از خانواده هایشان جدا کردند و در خانه ها و تحت سرپرستی خانواده ای سفیدپوست تربیت کردند. انگیزه اصلی ایشان این بود که با جذب کودکان بومی در جامعه اروپائی بیش از یک یا دو نسل نسبت به نفی و از بین بردن نسل بومیان اقدام شود. آنها برای تحقق این امر برخی را به خارج از استرالیا فرستادند، ملاقات با خانواده هایشان را ممنوع کردند و اجازه ردیابی را به والدین آنها ندادند و جالب آنکه همه این موارد طبق قانون صورت می گرفت. این گروه ها امروزه به نسل های ربوده شده (Stolen Generation) معروفند. این امر در تاریخ حکومت استرالیا به عنوان یک لکه تاریک شناخته می‌شود. و مسئولین دولتی سعی در دلجویی از بومیان دارند. (در 27نوامبر سال 2012 آقای کمپل نیومن سروزیر ایالت کوئینزلند در مراسمی رسمی که مستقیماً از سوی تلوزیون استرالیا پخش می شد از تمامی قربانیان و خانواده های آنان عذرخواهی کرد).

در بخشی از گزارش دولت استرالیا در سال 1978 آمده است: "ما به این اعتقاد رسیده ایم که مهاجرین حق دارند تا هویت فرهنگی و نژادی خود را حفظ نموده و این سیاست قطعاً بهترین سیاست جهت حفظ منافع ملی کشور به حساب می آید. مردم کشور نیز باید تشویق شوند تا از این سیاست تبعیت کنند. ما قویاً این ادعا را رد می کنیم که تنوع فرهنگی خود به خود منتج به اختلاف و تقسیم بندی داخلی می گردد. بلکه معتقدیم که نزاع و تضاد بین گروه ها نتیجه فشارهای فرهنگی و عدم به رسمیت شناختن تنوع نژادی و فرهنگی در کشور می باشد."

دولت فدرال استرالیا سعی نموده است تا تنوع فرهنگی را تضمین نماید و از طریق ارائه اصول و سیاست های مبنی بر تحمل و بردباری، برخورد انسانی و احترام متقابل به پیامدها و چالش های چنین جامعه ای بپردازد. اصطلاح "سیاست چندفرهنگی" بیانگر شیوه ای است که دولت استرالیا به مدیریت استفاده از فرصت های پدید آمده از تنوع فرهنگی پرداخته است و همچنین به مقابله با چالش های ناشی از تنوع فرهنگی توجه دارد.

نگرانی فعالان عرصه تبلیغات توریسم استرالیا

گردشگران خارجی نگاه مثبتی به مردم استرالیا ندارند

توریست‌های خارجی مردم استرالیا را افرادی بی تفاوت و غیرقابل اعتماد می‌دانند.

 خبرگزاری میراث فرهنگی ـ بین الملل‌ـ‌ اگرچه مردم استرالیا خود را مردمانی سرگرم کننده، جالب و آسان‌گیر می‌دانند، اما این چیزی نیست که بقیه مردم جهان درباره آن‌ها فکر می‌کنند.

 در جریان برگزاری کنفرانس بزرگ گردشگری استرالیا، و براساس نتایج بررسی کارشناسان یک موسسه تحقیقات گردشگری روشن شد که مسافران خارجی در استرالیا مردم این کشور را افراد غیر‌قابل اعتماد می‌دانند که  روحیه کمک و ارزش اعتماد کردن ندارند.

تهیه کننده: اعظم یزدان پناه